Parlayan nesne sendromuyla nasıl başa çıkılır?

Rengarenk ışıklar saçan ve parlaklığıyla ön plana çıkan ürünler, neredeyse herkesin ilgisini çekiyor. Başta çocuklar olmak üzere, pek çok insan parlak nesnelere odaklanmayı tercih ediyor. Bu odağın hayatın tüm noktalarına yayılması da parlak nesne sendromu olarak da bilinen parlayan nesne sendromuyla açıklanıyor. Bu yazımızda, hem iş hayatında hem insan ilişkilerinde hem de gündelik yaşantıda rastlanabilen parlayan nesne sendromunu sizler için kaleme aldık.

Parlayan nesne sendromu nedir?

Parlayan nesne sendromu, insanların özellikle iş hayatında başarının özlemini çekmesi olarak tanımlanıyor. Bu durum, ismini göze çarpan parlak objelerden alıyor. Özlemi çekilen başarı, bu sendromun sınırları içerisinde parlak bir nesneye benzetiliyor.

Her ne kadar başarılı olmayı istemek ve başarılı bir hayata dair hissedilen özlem normal olsa da bu isteğin ve hissiyatın aşırıya kaçması bir sendrom olarak değerlendiriliyor. Parlayan nesne sendromundan muzdarip bireyler, genellikle yüksek maaşın, iyi bir çalışma ortamının, terfinin, harika insan ilişkilerinin ve huzur dolu bir yaşamın özlemini çekiyorlar. Sıraladığımız bu durumlar birer başarı olarak görülüyor ve bu başarılara duyulan özlem genel yaşantıdan günlük hayatın akışına kadar pek çok noktayı etkileyebiliyor.

Parlayan nesne sendromu, insanların elde ettikleriyle yetinmemelerine ve her zaman daha fazlasını istemelerine yol açıyor. Bu istek sonucunda da hedefler çoğu zaman erteleniyor ve anın tadı çıkartılamıyor. Ayrıca, bu sendromun mutluluğun ertelenmesine sebep olduğunu da belirtmek istiyoruz. Mükemmeliyetçi bir bakış açısının benimsenmesine neden olan bu durum, fiziksel sorunları da beraberinde getirebiliyor. Örneğin, sürekli başarılı olmayı ve var olanın daha fazlasını düşünen kişiler baş ağrısı çekebiliyorlar. Bununla birlikte, depresyon gibi çeşitli psikolojik rahatsızlıkları da doğurabilen bu sendromun sağlıklı bir yaşam stilinden uzaklaştırdığı da vurgulanıyor.

Parlayan nesne sendromunun nedenleri nelerdir?

Sosyal medya, bu sendroma neden olan durumların başında geliyor. Pek çok insan, başta Instagram olmak üzere çeşitli dijital platformlarda diğer kullanıcıların ‘ışıltılı’ hayatlarına şahit oluyor. Diğer insanların başarı dolu yaşantılarını incelemek insanların başarıya olan soyut uzaklığı hissetmelerine yol açıyor. Sosyal medya kullanıcıları, diğer kullanıcıların paylaşımlarına odaklanarak kendi hayatlarıyla onların yaşamlarını kıyaslıyor. Bu kıyas, insanların üzüntüye ve yetersizliğe sürüklenmesine sebep oluyor.

Çeşitli toplumsal baskılar ve beklentiler de parlayan nesne sendromunu doğurabiliyor. Bazı insanlar, ebeveynlerinin ve diğer aile bireylerinin beklentilerini karşılayabilmek için mükemmel olmaları gerektiğini düşünüyorlar. Ayrıca, içinde bulunulan kültürün standartları da başarıyı özleme durumunu besleyebiliyor.

İnsanların iş hayatları için belirledikleri gerçekçi olmayan hedefler, bir süre sonra onları daha fazlasını istemeye itebiliyor. Başlangıçta geliştirilen yüksek hedefler, insanların kendilerini diğer bireylerle kıyaslamasına yol açıyor. Örneğin, bazı insanlar iş arkadaşlarının gelirleriyle kendi maaşlarını kıyaslayabiliyorlar. Bu kıyas sonucunda da yüksek bir maaş beklentisi başarıya karşı hissedilen özlemle bağdaşıyor.

Benliğinin farkına varamayan ve kendi değerini düşük gören pek çok insan, düşük öz güvenlerinden dolayı parlayan nesne sendromuna yakalanabiliyor. Öz güvenin ve öz saygının belli bir eşiği geçememesi sonucunda insanlar diğer bireylerin kendilerinden çok daha başarılı olduğunu düşünmeye başlıyorlar. Bu düşünce, başarıya duyulan özlemin ve her şeyin daha fazlasını istemenin kilidini açıyor.

Parlayan nesne sendromuyla nasıl başa çıkılır?

Parlayan nesne sendromu uzun vadede mutsuzluğa yol açtığı için bu durumla başa çıkmanın yollarını aramak büyük bir önem taşıyor. Şimdi, bu sendromla mücadele etmek isteyen okuyucularımız için gerekli adımları paylaşmak istiyoruz.

Parlayan nesne sendromunu yenmek için ilk olarak gerçekçi ve ulaşılabilir hedeflerin belirlenmesi gerektiğini vurgulamalıyız. Bireyin kişisel isteklerine, değerlerine ve olanaklarına göre hedefler belirlemesi daha izlenilebilir bir yolun çizilmesine yardımcı oluyor. Hayalin ötesine geçebilecek hedeflerin belirlenmesiyle bu sendromla mücadelede ilk adım atılabilir.

Ölçülebilir hedefler belirlendikten sonra, sorumluluk bilincinin geliştirilmesi gerekiyor. Parlayan nesne sendromunun hissedildiği noktalarda daha fazla sorumluluk alınarak hem öz saygı hem de öz güven artırılabilir. Örneğin, bir insan iş hayatında bu sendromdan muzdaripse mesleki açıdan yeni deneyimler için bir kapı aralayabilir ve profesyonel açıdan yeteneklerini geliştirmek için çabalayabilir.

Benlik daha fazla sorumluluk almaya müsait bir hale getirildikten sonra da ‘hayır’ diyebilme dürtüsü fark edilmeli. Bazı bireyler, sırf karşılarındaki üzülmesin veya iletişimleri zayıflamasın diye kendilerine iletilen her fırsata ve isteğe olumlu dönüş yapabiliyor. Bu durum sonucunda da hem zaman kaybı hem de enerji israfı yaşanabiliyor. Bu yüzden, kişisel istekleri ve ihtiyaçları ön planda tutarak uygun olmayan beklentilere, isteklere ve olanaklara olumsuz cevap vermenin fazlasıyla normal olduğunu fark etmek gerekiyor.

Son olarak, başka insanların ‘mükemmel’ hayatlarına maruz kalmanın bu sendromu tetiklediğini unutmamak gerekiyor. Bu bilinçle sosyal medya kullanımı kısıtlanabilir veya diğerleriyle kıyasa girmemek için çaba gösterilebilir. Başka insanlarla kendi hayatını karşılaştıran pek çok insan, ne kadar başarılı olsa da diğerlerinin başarılarının daha baskın olduğunu düşünebiliyor. Bu yanlış düşüncenin önüne geçmek için de parlak nesnelerin ortadan kaldırılması ya da karşılaştırma dürtüsünün susturulması gerekiyor.

Eğer parlayan nesne sendromuna sahip olduğunuzu düşünüyorsanız sadece kendi isteklerinize, ihtiyaçlarınıza, size sunulan fırsatlara ve hayat akışınıza odaklanmalısınız. Bu sayede, hem kendi kıymetinizi anlayabilirsiniz hem de başarılarınızı hor görmeyi arkanızda bırakabilirsiniz.

İlginizi çekebilir: Kariyer basamaklarını hızla tırmanmak için hangi becerilerimizi geliştirmeliyiz?