Hikaye bu ya, 6 kişi karanlık bir odaya girmiş… Odanın içinde bir fil varmış ve her bir kişi filin farklı bir bölgesinin yanına yönlendirilmiş. Denmiş ki: “Şimdi bir file dokunacaksın, senden fili tarif etmeni isteyeceğiz. Bir tanesi filin bacağına dokunmuş ve demiş ki “fil sütun gibi bir şeydir.” Bir tanesi filin gövdesine dokunmuş ve demiş ki “Fil ağaç gövdesi gibidir.” Bir tanesi filin kuyruğunu hissetmiş ve demiş ki “Fil ipe benzer.” Bir diğeri filin kulağına dokunmuş ve demiş ki “Fil aynı yelpaze gibi bir şeydir.” Biri filin karnına dokunmuş ve demiş ki “Fil duvar gibidir.” Ve filin hortumuna dokunan da fili sert bir boruya benzetmiş. Ardından hepsi birden tartışmaya başlamışlar. Her biri filin doğasına dair haklı olduğunu düşünüyormuş. Tam o sırada oradan geçen bilge bir adam durmuş (hikayelerde hep olur ya…) ve demiş ki: “Hepiniz bir noktaya kadar haklısınız. Aslında durduğunuz yerden her biriniz haklısınız. Hareket edip diğer yerlere baksanız ve deneyimleseniz başka bakış açıları geliştireceksiniz.”
Kıssadan hisse ne mi burada? Mindfulness meditasyonları sırasında hem kendi içinde yaşadığın hem de dışarıda olup biten şeyleri deneyimlersin, farklı bakış açıları geliştirirsin. Bunlar da içindeki ve dışarıdaki çatışmaları çözümlemene yardımcı olur. İnsanların, sadece kendilerine ait bakış açısına tutunarak nasıl da kendilerini kısıtladıklarını görürsün, çünkü tek bildikleri odur; sonuçta filin sadece o kısmına dokunmuşlardır. Sahip olduğun bu içgörü çok büyük bir şefkat ve anlayışa sebep olur, hayata dair… Kendine dair… Mindful tutumları tanıyıp hayatına yerleştirerek hayatı farklı bir şekilde deneyimlemeye başlarsın.
- “Yargılamama” tutumu ile önyargılarını fark edersin, bunların seni nasıl kısıtladığını görürsün. Hayatta gösterdiğin performansı nasıl etkilediğini…
- “Sabır” tutumu ile tıpkı kelebeği ortaya çıkarmak için ipek kozasını açamayacağın gibi bazen hayatta da bazı şeyler için sabır göstermeyi deneyimlersin.
- “Başlangıç zihni” tutumu taptaze gözlerle olayları görmene, farklı bakış açıları geliştirmene yardımcı olur. Problemleri yarattığımız düzlemde çözemeyiz değil mi?
- “Güven” tutumu kendine ve sezgilerine güvenmeyi geliştirir. Zamanla hayata ve sürece de güven duymaya başlarsın.
- “Çabalamamak” en yanlış anlaşılan mindful tutumlardan. Bir tohum ektiğinde sürekli su verir, toprağı eşeler, çıktı mı çıkmadı mı diye kontrol edersen tohum büyüyüp çiçek açmaz, değil mi? Su, hava, ışık gibi temel koşulları sağladıktan sonra zamana ihtiyacı var kök salmak ve büyümek için. En çok da sabır göstermeye. Bu tutum bize bu anlayışı getiriyor işte.
- “Kabul” tutumu şu anda olan neyse onunla birlikte olabilmek demek, olduğu gibi ve olmadığı gibi. Değiştirmeye çalışmadan, kontrol etmeye yeltenmeden, bizim istediğimiz gibi oldurmak için uğraşmadan… Nasılsa öyle… Bir kere olanı tanımladıktan sonra gitmek istediğimiz yere dair pek çok farklı yol ortaya çıkar.
- Ve “bırakmak”… Tıpkı nefesi bırakmadan, nefes vermeden bir sonraki nefesi alamayacağımız gibi tutunduğumuz, artık bize hizmet etmeyen şeyleri bırakmadan da yenisine yer açamayız. Sonbaharda ağacın dallarındaki yaprakları bırakması gibi… İlkbaharda yeni, taze yapraklara yer açmak.
Bunlar temel Mindful tutumlar ve daha pek çoğu var. Bunları uygulayıp hayatının içine yerleştirdikçe aynı hayatı bambaşka şekilde yaşamak mümkün. Aynı manzaraya sadece tek bir pencereden bakmak yerine, başka pencerelerden nasıl göründüğünü görmek hoş olmaz mı?
İlginizi çekebilir: Mindfulness ne işe yarar: Mindfulness’ın bilimsel olarak kanıtlanmış faydaları