Sonbahar gelince sanki zaman hızlanmaya başlıyor ve günler bana yetmiyor gibi. Sizde de aynı his oluşuyor mu? Belki gökyüzünün erken kararması buna etken, belki de okulların açılması ile koşturmanın artmaya başlaması, trafiğin kaos haline dönüşmesi… Her sonbahar kendi kontrolüm dışında hızlanma, koşturma ve soluksuz kalma moduna doğru zorla geçiyormuşum gibi hissediyorum. Belki de uçucu, ayakları yerden kesilmiş Vata enerjimin de mevsimle beraber yükselmesi ile bir dengesizlik, yetişememe hali içinde oluveriyorum. Sevgili Ebru Şinik hocamın eğitiminin sonrasında son 6 aydır eksiltmediğim sabah ve akşam düzenli meditasyon pratiğimle beraber yükselen bilinç düzeyinin yarattığı farkındalıkla nasıl yavaşlayabilirimin araştırması içindeyim.
Yakın tanıdığım biri, kısaca sevgilim, özellikle havalimanına 2 saat önce orada olman gerekiyor diye belirtilen biletine rağmen mutlaka 2,5 bazen 3 saat önce olmaya gayret ediyor. Birkaç kez uçak kaçırmış, birkaç kez nefes nefese uçağını son dakika yakalamış. Sonunda da karar vermiş ki artık koştur koştur gitmek ve endişelenmek yerine erken gitmeyi tercih ediyor. Sıkılmıyor musun dedim, stres yaşamaktan daha iyi diyor. Randevularına her zaman 10 dakika önce gelen bir başka tanıdığımdan da benzer cevabı alıyorum. Bu sayede stres olmuyorum diye açıklıyor.
Zamanında randevularımda olmayı severim. Özellikle derslerimden 10 dakika önce orada olmak sanki o günkü derse daha hakim olduğumu hissettiriyor. Her zaman randevularıma 10 dakika önce gelemiyorum. Sevgili İstanbul trafiğinin etkilerini hesaba katmadığım zamanlar, bir türlü evden dışarı çıkamama ve bitirmem gereken işler yüzünden bir bakıyorum nefes nefese yetişme çabasındayım.
Tibetli Budist meditasyon uzmanı Chogyam Trungpa öğretilerinde yaşamda daha az stres ve zorluk yaşamak istiyorsak daha yavaş ve farkında hareket etmeli ve konuşmalıyız diyor. Kısacası, gün içinde hızlı hareket etmek ve aynı anda bir çok farklı işle uğraşmak (multitasking) aksilik, yanlışlık, stres ve ızdırap yaşatan durumlara zemin hazırlıyor.
70 yaşında otomobil kullanan biri saatte 50 km hızla ilerliyor ve sen onun arkasında ilerlemek zorundasın. Randevuna zaten geciktin, önünde de oldukça yavaş ilerleyen bir otomobilin arkasında nasıl hissedersin? O oldukça rahat ve keyifle ilerliyor. Diğer yandan sen omuzların daralmış ve kulaklarına yaklaşmış durumda yakında direksiyonu kırıp sökmenin ızdırabı ile stres topuna dönüşmüş durumdasın. Peki ne yapmak gerekiyor? Kornaya basıp daha da stresi arttırma mı yoksa yavaşlamanın etkisi ile farkındalığı törpülemek mi?
Sizle şimdi paylaşacağım 2 yöntem çok basit görünebilir. Benim için uygulaması tahmin ettiğimden çok da basit olmadı fakat etkisi beklediğimden çok daha derin oldu.
- ‘Hız yok, mücadele yok’ – Nefes alış verişinizi, otomobil kullanmanızı, yürüyüşünüzü, konuşmanızı, yemek yemenizi, alışveriş yapmanızı, yemek yapmanızı daha yavaş gerçekleştirmeyi pratik etmeye başlayabilirsiniz.
- ‘Hız yok, mücadele yok’ – Bunu bir post it‘e not olarak yazıp, araba kullanıyorsanız direksiyonunun üzerine yapıştırabilirsiniz. Her otomobil kullanışınızda hatırlatma olur. Belki bunu 1 hafta belki 1 ay boyunca deneyebilirsiniz.
- ‘Hız yok, mücadele yok’ – Telefonunuzun ajandasına her sabah alarm ile tekrarlanan şekilde yazarak hatırlatma yapabilirsiniz.
- ‘Hız yok, mücadele yok’ – Evinizin çeşitli yerlerine, ofisinizde masanızın görünür yerlerine post-it yazarak bırakabilirsiniz. Sadece ‘yavaşla’ bile yazmanız yeterli olabilir.
- Daha da basit bir şey yapmak isterseniz duyduğun her zili kendinize hatırlatma olarak belirleyebilirsiniz: telefonun çalma sesini, fırının pişme sesini, kettle kaynamasının bitirme sesini, kapı zilinin çalması gibi…
- Araba kullanıyorsanız kırmızı ışıkta beklerken aldığınız nefese odaklanabilirsiniz. İçinden nefesinizin alışını ve verişini sayarak bunu yapabilirsiniz.
- Bir odaya, eve veya binaya girerken durup derin bir nefes alabilirsiniz. Yeni bir mekana farkında olarak girmek anda kalmanız için size yardımcı olacaktır.
Bu küçük alıştırmalarla fiziksel bedenimle beraber nefesimde bir yavaşlama yaşadığımı fark ettim. Ve bu sayede de zihnimde yavaşlama gerçekleşti. Daha az acı çekiyor, daha fazla odaklanıyor, daha mutlu ve daha sabırlı olduğumu hissediyorum. Bedenim yavaşladıkça zihin yavaşlıyor, zihin yavaşladıkça da daha az stres oluyorum. Siz de deneyebilirsiniz. Daha yavaş ve daha sakin bir yaşamla daha az mücadele ile yaşamdan daha fazla zevk almanız için yavaşlayıp anda kalmanız yeterli.
Linkte yer alan Zihni ve Bedeni Uyumla – Nefes Çalışması Zihni ve Bedeni Uyumla – ile hızınızı yavaşlatabilir, daha rahat hissedebilirsiniz. Meltem kodu ile üye olursanız indirimden de yararlanabilirsiniz.
İlginizi çekebilir: Beden tipini öğren, kendine uyan egzersizi seç