Tüm kavgalar bittiğinde, öfkenin yaktığı ormanların üzerine yumuşak meltemler esmeye başlayıp, külleri savurmaya başladığında… Ve …
Zamanın kıyısında: Bir kavuşma düşünün hikayesi
Anne sütünden zehirlenmiş çocukların dağlanmış gözlerle dolaştığı bu karanlık sokaklar, hep bir kalp acısının ve …
Aşkı hep o ilk karşılaşma sandık; oysa aşk o ilk karşılaşma değil, birbirinin içinde yok olma haliymiş
Yetişkin olmayan bireylerin romantik ilişkileri “yakın ilişki” kavramına girmez. Taraflardan birinin veya ikisinin de yetişkin …
Yolculuklar, ayrılıklar ve iyileşme: Biz hancıyız, yolcular da hep var
Sevdiğimiz insanlar, şimdiye kadar bizimle yolumuzu paylaşmış olan insanlar, yolculuklarında bizden farklı seçimler yaparak başka …
Gerçek güç sahibi, olanın olduğu gibi olmasına ve ifade bulmasına alan açabilendir
Duyguları yok sayılarak, ifade edemeden/etmeden büyüyen çocuklar yetişkinliğe geldiklerinde olası bir duygu durum ifadesinde muhatabının …
Kendimi senin dünyanın güneşi altında izleyebilir miyim?
Gittikçe katılaşıyorum, fark etmeden, fark ettirmeden… Boş verdikçe, ucunu bıraktıkça, vazgeçtikçe katılaşıyorum. Kabuk bağlıyor kalbim. …
Kendi sözünü söyleyene kadar, kendi hikayesini kendi kulağına fısıldayamaz insan
Kendi hikayemizi anlatırız hep, başkalarının kulaklarına çalınan geçmişimizi sayıklarız. Anlattığımız yazılı bir tarihin parçası, matematiğin …
Özüne gelene kadar kendin ile sana ‘sen’ diye öğretilenler arasındaki çatışma devam eder
Boğazındaki tasmanın ucu kimin elinde? Kim şekillendirdi hamurunu, kim yoğurdu seni? Kim hangi doğrusu ile, …
Varoluşum kimseye zarar vermesin
Ben ben olmaya uzanan her dalımdan utandıkça kendime doladım uzayan kollarımı. Bir diğerine dolanma ihtimali …