Bugün Instagram’ımda 21 günlük yeni bir #denizlechallenge başlattım, bu seferki challenge’ım “kendine güven” üzerine olacak; aslında ben kendi söküğümü de dikmek için bu konu üzerine bir challenge başlatmak istedim. Pek çok kişi bana, dışarıdan bakınca, “Ne kadar güçlüsün!”, “Kendine ne kadar çok güveniyorsun” diyor, ama aslında tam tersi, genelde dışarıdan bir özgüven abidesi göründüğüm anlarda dahi içimde bir kırılganlık ve nasıl geri adım atıp buradan kendimi kurtarabilirim düşüncesiyle boğuşuyorum. Tüm hayatım, yeni bir şeyler öğrenme ve deneme açlığı ile geçiyor, ama attığım bazı adımlarda da kendimi bir anda sıkışmış hissediyorum, başkalarına bakıp onlar bunu nasıl bu kadar rahat yapıyor diye düşünüyorum, sonra attığım adımı geri alamayacağıma kanaat getirip yola devam ediyorum, adımı attıktan sonra da özgürleşiyorum.
Bu süreçte, sürekli bir özgüven endişesi ve yetersizlik hissi ile boğuşmamdan dolayı, “Ne yapabilirim?” diye kafa yormaya başladım ve “takdir listesi”ni ortaya çıkardım. Challenge’ın ilk gününde hep beraber “takdir listesi” hazırlayacağız.
Takdir listesi nasıl hazırlanır?
Ben her gece, o gün yaptığım, kendimde takdir ettiğim üç şeyi yazıyorum. “Ne güzel bir gülümsemem var”, “Sağlığımı önceliğim haline getirdim”, “O tatlı köpeciği sevdim”, “Projem için bir saat kesintisiz çalıştım”,“Bugün hiç enerjim yoktu ama yataktan kendimi kaldırabildim”, “Kendimi dışarı atıp 10 dakika yürüdüm” ve “Arkadaşım aradığında onu içtenlikle dinledim” gibi o gün yaptığım şeylerden üçünü listeliyorum.
Takdir listesi alıştırması, kendime olan acımasız eleştirilerim, özgüven eksikliği, kendimi suçlama ve dışarıdan takdir ve onay beklememe karşı beni çok geliştiren bir alıştırma oldu. Bu alıştırmayı yapmaya başladığımdan beri, kendi kendime bazen ne kadar haksızlık yaptığımı görüp kendimi daha fazla takdir edebiliyorum.
Hatta çok kalbimin sıkıştığını hissettiğim, “Yine az çalıştın”, “Hep bir şeyler yapmak için geç kalıyorsun”, “Daha iyisini yapabilirdin” gibi iç seslerimi duyduğum anda günümü, haftamı, yılımı düşünerek kendimi takdir etmeye başlıyorum ve hafifliyorum. Bu, kendi başarılarımız üzerinde farkındalık sağlayabileceğimiz bir özşefkat alıştırması. Bu bir yapılacaklar listesi değil, bu “daha iyisini yapabilirdin” diyerek kendimizi eleştirmemiz veya küçümsememiz için yazdığımız bir liste değil. Sadece olanı, olduğu haliyle kabul edip, küçük veya büyük o gün kendimizi tebrik etmemiz gerektiğini anlamamız için bir araç.
Neden, öncelikle kendi çabanız için kendinizi takdir etmiyorsunuz?
Anne, kardeş, eş, baba, arkadaş, çalışan olarak harika bir iş çıkardığımızda genelde başka birileri tarafından takdir edilmeyi bekliyoruz. Neden, öncelikle kendi çabanız için kendinizi takdir etmiyorsunuz?
Yeterince iyi olup olmadığımızı, çoğunlukla dışarıdan beklediğimiz onayla, başkalarının eline bırakıyoruz. Bazen de dışarıdan beklediğimiz onay ve takdiri alamıyoruz. Hatta, bazen bizi takdir etmedikleri için de onları suçluyoruz.
Şiddetsiz İletişim adlı kitabın yazarı Marshall B. Rosenberg kitabında der ki “Gönülden verdiğimizde bunu isteyerek, bir başka kişinin hayatını zenginleştirmenin bize verdiği keyifle yaparız. Bu şekilde ‘vermek’ hem veren hem de alan için yararlıdır. Alan taraf korku, suçluluk duygusu, utanç veya kazanç beklentisi ile verilenlerin beraberinde getirdiği sonuçlar hakkında endişelenmeden bu armağanın tadını çıkarır. Veren kişi ise çabalarının birinin iyiliğine katkıda bulunduğunu görür ve böylece öz saygısı artar.” Bir başkasının kendi değerinizi belirlemesine izin vermeden ve onlardan karşılık beklemeden, siz kendi değerinizin farkına varın.
Kendimi takdir edersem, bencil ve egoist bir insan mı olurum?
Yaşamla kurduğumuz tüm ilişki, kendimizle kurduğumuz ilişkiden şekillenir. Bilirsiniz, uçağa bindiğinizde, hostesler, acil durumlarda neler yapılabileceğini anlatırken, oksijen maskelerini ilk önce kendinize, sonra çocuğunuza takmanızı söyler. Ben ilk uçağa bindiğimde ve bu anonsu duyduğumda şok olmuştum, gerçekten kabullenemedim, nasıl yani, ilk nasıl kendimize maskeyi takacağız diye düşündüm? Ancak, doğru, ilk önce kendimiz iyi olmalıyız ki, sonra sevdiklerimizin yanında olabilelim, destek olabilelim.
Sevdiklerimizi takdir ederken ve onların yanında olurken, kendimizi de takdir etmeyi ve kendimizi onaylamayı da unutmamamız gerek. Ancak, genelde, özellikle biz kadınlar, konu kendimizi takdir etmek olunca, nedense bunu bencillik veya narsizm olarak görüyoruz.
Takdir listesini her gün yaptığınızı düşünün, bir haftada 21 kez kendinizde takdir edeceğiniz şey bulmuş olursunuz, ayda 84, yılda 1008 kez kendinizi takdir edeceksiniz. Bunun yaşamınıza nasıl olumlu bir etkisi olacağını düşünebiliyor musunuz?
Listeleri hazırlamaya başlayın, siz kendinizde takdir edeceğiniz neler yaptınız? Instagram hesabıma yazabilirsiniz.
Güncel paylaşımlarım ve yeni günlük bilgiler için Instagram hesabıma bakabilirsiniz.
İlginizi çekebilir: Şikayet etme alışkanlığınızdan 8 adımda kurtulabilirsiniz