İlk günlerde travma etkisi yaratan ayrılık acısından nasıl kurtulunur?

Sevdiğimiz insanı kaybetme korkusu sıklıkla yaşanan bir korkudur. Ancak kimi zaman bu korku gerçekleşir ve sevdiklerimizi kaybederiz. Anlaşmazlıklar ve kavgalar, birbirlerini sevseler de insanların yolunu ayırabilir. Sevdiğim kişi olmazsa ölürüm deriz ama yaşam devam etmektedir. Acıyı yüreğimizde hissederiz.

Ayrılık acısı ilk günler travma etkisi yaratır. Rüyalarımızda onu görürüz. Gün içinde yüreğimize kocaman bir taş oturur. Ağlama ihtiyacı duyar, ağlarsak açılır, ağlayamazsak daha da sıkıntılı hale geliriz. Sık sık sevdiğimiz insanın görüntüsü gözümüzün önüne gelir. Kötü yönlerini unutur, “Her şeye razıyım keşke yanımda olsaydı” deriz. Tüm bunlar sevdiğimiz insandan ayrıldığımızda ortalama 2-3 hafta yoğun olarak yaşadığımız duygulardır. Bu süre uzadığında artık şiddetinin düşmesini bekleriz. Yaşama ayak uydurduğumuz oranda bu acıyla baş etmemiz kolaylaşır. Ancak bunun yerine sürekli olarak sevdiğimiz insanı düşünmek, onunla ne kadar mutluydum diyerek kendimizi kandırmak, her şeyde onu hatırlamak, sosyal medyada takip etmek bu acıyı uzatır. Ayrılık acısı uzadığı zaman ise depresyon ortaya çıkar.

İlk günlerde travma etkisi yaratan ayrılık acısından nasıl kurtulunur?

Ayrılık acısının depresyona kadar ilerlemesine engel olmak gerekir. Bunun yolu mümkün olduğu kadar gün içinde başka konulara yoğunlaşmak, oturup düşünmeye çalışmamak ve en önemlisi de onun hayatını takip etmemektir. Ayrıldıktan sonra artık bunların öneminin kalmaması gerekir. Sevgi tek taraflı olmaz. Bir tarafın istemediği sevgi bitmeye mahkumdur. Onun üzerine gitmek, bırakmaması için yalvarmak sadece kopuş sürecini uzatır. Onun bizi sevmesini sağlamadığı gibi gözündeki değerimiz giderek daha da azalır. Bizi terslemesi, giderek telefonlarımıza çıkmayışı, kendimizi daha da değersiz görmemize neden olduğundan yapılmaması gereken davranışlardır. Bunun yerine arkadaşlarımızla daha çok zaman geçirmek, mümkün olduğu kadar yalnız kalmamak, sigara ve alkolden yardım aramamak gerekir. Bunları yaptığımızda acımız daha çok azalacak en azından baş etmemiz daha kolay olacaktır.

Bütün uğraşlara rağmen baş edemediğimiz durumlarda profesyonel bir yardım almak bu durumu kolaylaştıracaktır. Psikologlardan psikoterapi ile yardım almak işe yarayacaktır. Onun da eksik kaldığı ve depresyonun yoğunlaştığı durumlarda kısa dönemde olsa bir psikiyatrik yardım alarak gerekirse ilaç kullanmak ayrılık acısının uzamasını engelleyecektir. Sevdiklerinizden ayrılmamanız dileğiyle.

 

İlginizi çekebilir: Akıllardan kolayca çıkmayan düşünce: Kaybetme korkusu

Psikiyatrist/Psikoterapist Sabri Yurdakul Psikiyatrist/Psikoterapist
Ankara Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden mezun oldu, 1992 yılında ise Ankara Numune Hastanesi'nden "Psikiyatri Uzmanlığı" diplomasını aldı. Uzmanlık eğitimi sırasında Hacettepe Üniversitesi Psikolojik Danışma ... Devam