Nazik bir hatırlatma: Her renge saygın olsun ama kendine asla arkanı dönme!

Kim ne derse desin,
Kendin ol!
Her renge saygın olsun ama uyum sağlamak için kendine asla arkanı dönme!
Yalnız kalmamak ya da sevilmek için, kimse için değişme!
Kendinin karanlıklarını ve aydınlıklarını tanıma pratiğinden asla vazgeçme!
Ne kadar bilirsen bil, bu anın içinde hep öğrenci olacağını unutma!

Kendin olma cesareti, fazlaca anlaşılmamayı getirecek!
Bırak anlamasınlar! Kendini anlatmak için koşturma!
Yaptığın her şey için sorumluluk al, ama olanlar ya da olamayanları da bir çanta gibi taşıma!
Aynaya baktığında gördüğün kişi dışında kimseye bir açıklama borçlu değilsin!

Bu yaşamda “sen” olarak aslında çok kısa zamanın var! Onu iyi kullan, bir anını bile boşa harcama! Bir sene sonra gündeminde olmayacak şeyler için bir saatini bile ayırma!
Her zaman her şeyi yapabilirsin! Sadece düşündüğün gibi olmayabilir! 
Yolları yakmaktan korkma, bil ki yeni bir şeyler doğmak üzere! Keyifle yak eskiyi, cesaretle inşa et yeniyi!

Buraya insan olma deneyimini yaşamaya geldik!
Acı, mutluluk, hüzün ne varsa hepsi insan olma deneyimin parçası…
Dışarı atma karanlığını,
Onu dönüştürecek olan sensin!
Dönüştürmek için de koşma,
Kapsa, olabildiği kadar annelik yap!
Ve bir gün bakmışsın, nefes alamıyorum dediğin yer, güç aldığın kaynağın olmuş!
İnsanlığımızın naifliğini kaybetmeden, bu yaşamın tüm sertliğine rağmen var olmanın bir yolu var!
Ve bu yolu kimseyi suçlamadan bulmak, yaşam pratiğimiz…

İlginizi çekebilir: Sevginin servis edilmediği noktada masadan kalkmayı öğrenin