“Bir ilişkiye başladığımda, romantik ve içten olmak için o kadar fazla çabalıyorum ki kim olduğumu unutuyorum. İlişkideki ben ile kendim arasındaki dengeyi nasıl sağlayabilirim?”
Bu cümleler size tanıdık geliyor mu? Birçoğumuz zaman zaman yaşadığımız ilişki sırasında kendimizi, kendi benliğimizi unutuyoruz. Psikanalist Erich Fromm, aşkın içindeki paradoksa işaret ederek “İki kişi, bir oluyor ama yine iki olarak kalmaya devam ediyor” şeklinde özetlemişti.
İlişki içinde kendimizi unutmak neden bu kadar kolay?
Romantik ilişkilerde kendi kimliğimizi unutup bir kenara bırakmamızın nedenlerini bulmak için aslında bunun ilk başladığı erken çocukluk dönemine kadar gitmek gerekiyor. Çünkü kimlik kavramının ve başkalarıyla sağlıklı ilişkiler kurmanın ilk başladığı nokta, erken çocukluk döneminde yer alıyor.
İlgili yazı: İlişkilerimizde “bedel ödemeyi” kabul edebilme sanatı: Dengeyi bulmanın hafifliği
Annelerimizin sağladığı koşulsuz destekle birlikte, erken çocukluk döneminde annemizi hem bize bakan, yani kendisine bağımlı olduğumuz bir kişi, hem de yerine kendimizi koyabileceğimiz, bizden ayrı bir kişi olduğunu kavramaya başlarız. Bu türden bir bağımsızlık ve bağımlılık modeli, her insanda görülür. Bu dönemde anne ile çocuk arasındaki bağımsız bir ilişki kavramı yeterince oluşmazsa, ileride romantik ilişkilerde aşırı bağımlılık olarak kendini gösterebilir. Kişi, yoğun bir benlik duygusuna sahip olmak yerine, kendi kimliğini güçlendirebilmek için kendisini partnerine tamamen bağımlı hisseder ve şöyle örnekler ortaya çıkar:
– Kişi ihtiyaçlarını veya isteklerini belirlemek için kendisine değil, partnerine danışır.
– Biriyle ilgilenmek için kendine güvenmez.
– Değişiklikler yapmak için kendini güçsüz veya yetersiz hisseder.
– Yanlış olduğunu düşündüğü bir şey karşısında bile partnerini memnun etmeye çalışır.
Bir ilişkide bireysellik nasıl sağlanır?
Uzun süreli, sağlıklı bir ilişki için en kritik şeylerden biri, çiftlerin kendi bireysel kimliklerini koruyabilmeleridir. Bununla birlikte ilişki için eşit çaba göstermek de ilişkinin ilerlemesi için gereklidir.
İlgili yazı: İlişkilerimizin muazzam dengesi: Teslim olmak mı kontrol etmek mi?
İlişkilerde bireyselliği sağlamanın sınırı, kişisel limitler belirlemekten geçiyor. Ancak bu limitleri belirlemeden önce, kim olduğunuzu belirlemelisiniz. Kendinize şu soruları sorabilirsiniz:
– Benim için önemli olan ne?
– Korumam gereken düşünceler ve duygular hangileri?
– Değerlerim neler?
– Devam ettirmek istediğim arkadaşlıklar hangileri?
– İhtiyaçlarım neler?
– Korumak istediğim geleneklerim, hobilerim neler?
– Her zaman kişisel tatmin ve mutluluk peşinde mi koşuyorum?
Yetişkin bir ilişkiye sahip olmanın yolları
Yetişkin bir ilişki, çiftlerden her birinin hem bireysellik hem de bağlılık duygusunu güçlü bir şekilde yaşatabildiği bir ilişkidir. Bir ilişkinin başarılı olması için çiftlerin birbirlerini tamamlaması gerekmez. Bunun yerine çiftlerin birbirleri arasındaki farklılıklara saygı duymaları gerekir. Huzur dolu bir ilişki, çatışmaların yaşanmadığı bir ilişki anlamına da gelmez; aksine çiftlerin adil bir şekilde çatışmalarını yaşayabildiği ve bununla baş edebildiği bir ilişki anlamına gelir.
Mutlu, huzurlu birliktelik için ilikinizde olması gerekenleri şöyle sıralamak mümkün:
1. Güven duygusu, karşılıklı saygı ve arkadaşlık.
2. Bireysel isteklerinizi karşılayabilmek için yeterli oda, böylelikle herkes istediği kadar alana sahip olabilir.
3. Samimiyet duygusunu besleyecek güvenli bir ortam.
4. Bazen çok samimi olup bazen de çok bireysel olmanın yollarını bulmak.
5. Özellikle cinsellik, finans ve aile üyeleri gibi hassas konularda çiftlerden her ikisinin de kendisini rahat hissettiği sınırlar belirlemek.
6. Karşılıklı olarak paylaşmak, karşınızdaki için hem bir şeyler vermek hem de ondan bir şeyler almak.
Ancak bunların dışında en önemlisi kendiniz olun. Karşınızdaki kişiden de sizi olduğunuz gibi sevmesini bekleyin ve siz de onu öyle sevin.
Kaynak:
Huffington Post