Güle güle git 2020, olması gerektiği gibi gel 2021

2020 birçoğumuz için çok zor geçti. 2020 benim için de çok değişik bir yıl oldu. İşle ilgili arzu ettiğim hedeflere doğru tırmanırken ve nisan ayı için yapacağım eğitimleri aylar öncesinden doldurmuşken, mart ayında yaşadığımız pandemi süreci her şeyi alt üst etti. O an her ne kadar bilsek de yüzde yüz anladım ki hayatın bizim için bir planı var ve bu, tüm planların ötesinde.

  • Güven özden gelmeli ve hayatın tüm alanına yansımalı.
  • Hayatın çılgınca koşuşturmasından kadın olduğumu unutmuşum. Tekrar hatırlamama yaradı.
  • Görmemezlikten gelerek bastırdığım ve mükemmel anne olma çabam ortaya çıktı. Çocukluğumdaki yaraları kapatmak üzere taktığım maskeler bir bir yere düştü. Anneliğimi onarmama vesile oldu bu süreç.
  • Ciddi kayıplar yaşadım. Dostluk kavramını sorguladım. Dengelendim. Gözlemleme, okuma ve dinleme fırsatlarını yakaladım. Tanımlarımla, korkularımla yüzleştim.
  • Oğlumun alerjisi tavan yaptı ve ben dedim ki bu durumun bana hediyeleri neler. Çok farklı bilgi kapıları açıldı. Onu iyileştirirsen kendi yaralarımı sardım.
  • Asla yapmam dediğim şeyleri yaptım. Asla gitmem dediğim yerde kaldım aylarca.
  • Eşimle ayrılma noktasına geldik. Problem o kadar yüzeye çıkmıştı ki akan öfkemi durdurmakta gerçekten zorlandım. Durdurmadım, sonra bitene kadar akıttım. Kendimi onun gözünden gördüm. Acıdım, acındım ve acıttım. Sonra ayrılığın bir çare olmadığını anladım ve sevgimi yolladım. Ona, kendime, kendi hatalarıma, çocukluğuma, deneyimlerime, gücüme, güçsüzlüğüme… Küllerimden doğmaya çalıştım.
  • Bakalım neler doğacak buradan dedim ve nefsi terapiyi doğurdum.
  • Bol bol nefes ve meditasyon yapma fırsatım oldu.

Sen nasıl bir 2020 geçirdin? Özetlesene! Neler öğrendin? Hayatından neler gitti, yerine neler geldi? Zararlara ve sağladığı faydalara baktın mı? Bakalım bu sene bizi neler bekliyor? Neleri “Kader” deyip yaşayacağız, nelerin sorumluluğunu alıp “Ben yarattım” diyeceğiz?

Her yeni yıl niyetler yazarım kendime, vizyon panosu yaparım. Yazdıklarımı aynen sizinle paylaşıyorum.

  1. Gücümü kucaklayabildiğim kadar, güçsüzlüğüme de kucak açıyorum.
  2. Koşturduğu kadar biraz sakin kalmaya davet ediyorum kendimi.
  3. Hayat bana tüm kolaylığıyla ve ihtişamıyla geliyor. Gereksiz çabayı bırakıyorum.
  4. Kolay verebildiğim kadar kolayca alabilmeyi de seçiyorum.
  5. Kendi ihtiyaçlarımı fark ettiğim kadar karşı tarafın da ihtiyacını ve duygularını görmeyi seçiyorum.
  6. Herkese ve her şeye karşı sevgimi akıtıyorum.
  7. Dişil yanımı güçlendiriyorum.
  8. Kaynağın her daim ben olduğunu hatırlayarak, anda kalabilmeyi seçiyorum.

2020’ye yürekten teşekkür ediyorum.

Yaşattığın tüm acı, güzel, iğrenç ve muhteşem duygular için.
Özümdeki büyüklüğü, kutsallığı ve güzelliği bana hatırlatıp tattırdığın için.
Tüm kaynağın bende ve nefesimde olduğunu bir kez daha kanıtladığın için.
Güzel arkadaşlıklar ve karşılıklı paylaşımlar için.
Yaptığım bilgelik dolu yolculuk için.
Kopmak üzere olan bir aşkı onarmama yardım ettiğin için.
Duygularımın ötesine kolayca geçirebildiğin için.
Hakkım olanı verdiğin, savaşmak yerine şükretmeyi öğrettiğin için.
Gerçek özgürlüğü yaşattığın, kazandıklarım ve kaybettiklerim adına güzel düşünceler içinde kalmama izin verdiğin için.
Yaşanılan her şeyde esnek olmamda ve mütevaziliğimi korumamda elimden tuttuğun için, mükemmel anne olma çabamı bırakıp zaten mükemmel bir anne olduğumu bana hatırlattığın için.
Yanlış yaptığımı düşündüğüm her şeyde suçlamak yerine, çözüm odaklı olmam ve nazikçe yaklaşmam konusunda haritam olduğun için.
Mükemmel bir aileyi her koşulda bana karşı anlayışlı kıldığın için.
Var olan her şeye bambaşka gözlerle bakabilmenin bilgeliğini yaşattığın ve insan olmamın getirdiği tüm hatalarımı kabullenmemi sağladığın için ve aşkla yaptığım işimin devamlılığı için sana çok ama çoook teşekkürler.

Senin teşekkürlerin neler? Yazsana madde madde. Hatta paylaş benimle, belki birinin kalbine dokunursun. 2020 güle güle! Çok zor ve öğretici bir yıl oldun. Olması gerektiği gibi gel 2021!

İlginizi çekebilir: Duygularınızı halının altına süpürmeyin: Duygularınızı özgürce yaşamak için bir egzersiz önerisi

Tuba Kaytaş Nefes Koçu
Türkiye’nin ilk nefes koçlarından olan Tuba Kaytaş, Beden Eğitimi Spor Yüksek Okulu’ndan mezun oldu. İlk nefes eğitimini 2005 yılında Judith Kravitz’ten aldı. Nefesin hayatına ... Devam