En kıymetli misafirinize iyi bakın: Kendini sevmek

Son dönemde yalnızlık ve tek başınalık üzerine düşünür oldum. Hatta geçenlerde yazdığım bir yazıma, “süresini bilmediğim bir süredir yalnız yaşıyorum” diye başlamıştım.
 
Şimdi tekrar dönüp bakınca yalnızlık kelimesinin bana çok karanlık, çok soğuk geldiğini fark ettim. Oysa tek başınalık penceresinden bakınca durum hiç de öyle değildi. Hatta tam tersi, çok daha özgür, sanki masmavi bir denizin kıyısında kollarını yukarı kocaman kaldırmış biri gibi canlanıyor zihnimde.

Yaşadığımız hayatın anlamı onu nasıl tanımladığımızda gizli sanırım. Neyi nasıl tanımladığımıza ya da neye ne kadar anlam yüklediğimize bağlı biraz. Ben çoğu şeye gereğinden fazla anlam yüklerim genelde. Bu davranış biçimimi çoğu zaman eleştirsem de pek değişim yönünde ilerleyemedim. Sonra baktım ki bununla mücadele edeceğime, yüklediğim anlamlara bakayım. Bana neler fayda ediyor, hangi anlamlar iyi geliyor, bunlar üzerinde çalıştım…
 
İşte, yaşamakta olduğum hayata bakış açım da böyle gelişti. Peki dönüşmek için neler mi yaptım? Hayatımı yeniden gözde geçirdim, tek başıma neleri başarabiliyorum? Neleri tek başıma yapmak bana keyif veriyor, neleri kalabalıkla yapmak iyi hissettiriyor? Hayatımın hızlıca bir fotoğrafını çekip çerçeveledim. Fotoğraf bana şunları söyledi:

İstediğim her şeyi yapabilme gücüne sahiptim, istediğim yere gitme, istediğim müziği keşfetme, ne zaman, nerede olmak istiyorsam orada olma ya da olmama kararını verebilme… Kimseden bir şey istemeden her türlü zorluğumu da kendim aşabilme. Ve sonra baktım ki hayatımı çok keyifli bir hale getirebilmişim, kendimle de gayet güzel sosyalleşebiliyorum. Daha ne olabilirdi ki?

Şöyle düşündüm, insan kendi ile sosyalleşebilirse, hayatını kendisi için de keyifli hale getirirse ve bence en önemlisi tek başınayken özüne dönebilirse, işte asıl o zaman yalnız kalmaz. Aret Vartanyan’ın Eski Sevgililer Oteli’nde dediği gibi: “…Yalnızlığınla barışmak bağımsızlığını ilan etmektir. Ondan kurtulmak için beklentilerinden vazgeçerek olanı yaşamaya başlarsın ki işte o an bağımlı yaşamaktan vazgeçmişsindir. Yalnızlığın yerine bağımlılıkları koydukça yalnızlığını daha çok hisseder insan.”

Birilerine veya bir şeylere ne kadar az bağımlı olunursa o kadar da özgür bireyler olmaz mıyız sizce de? Yukarıda bana ilham olan paragrafta, yalnızlığı öyle güzel özetlemiş ki bende uyandırdığı soğuk ifadesini de aldı böylece. Tek başına veya yalnız, her nasıl tanımlarsak tanımlayalım, böyle yaşayan ve etrafındaki insanlara bağımlılığı azalan birey kesinlikle durumunun pozitif ayrıcalığının tadına varacaktır.

Zira, beklenti ile birine bağımlı kaldığımızda ve o kişi hayatımızdan bir şekilde gitmek zorunda kaldığında bu sefer kucağımızda koskoca bir boşluk, boğazımızda kocaman bir yumru ile kalıveriyoruz. Bunun olmaması için de ben; bir zafer gibi kutluyorum tek başınalığımı. Kendimi öyle bir güzel ağırlıyorum ki evimde, benden daha önemlisi mi var diyorum. Kendimi şımartmayı asla ihmal etmiyorum. Andrey Tarkovski’nin dediği gibi, “kendinizi kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin.”

Sanırım bunun için öncelikle bu kelime ile barışmak ve sonrasında etrafımıza alacağımız insanlardan beklentimizi minimize etmek oldukça iş görecektir. Böylece, hayatımızdan çıksalar bile biz olduğumuz yerde dimdik kalır, kaldığımız yerden yolumuza devam ederiz.

Öğrenme hiç bitmeyen bir yolculuk benim için ve bu kavram tanımlamalarında keşfettiğim diğer güzelliklerse özetle şunlar oldu; en önce kendinizi sevin. Evinizde her gün kendinizi ağırlayın, zira bizden daha önemli bir misafir mi var şu hayatta. Değerinizin farkına varın, siz kendinize değer vermezseniz kimsenin size değer vermeyeceğini sakın unutmayın! Ne kadar çok kendi özünüzün farkına varırsanız hayatınızda yanınızda yürümek isteyenler sizin yol arkadaşlarınız olurlar ve gitmeleri gerektiğinde gitmeleri size acı olarak değil, sadece deneyim olarak kalır.

Ve işte ben hayatımda korktuğum kavramlarla böyle barıştım. Peki siz hangi kavramlara mesafelisiniz? Hangi kavramları yeniden tanımlamaya ihtiyacınız var?

Düşünme sırası sizde… İlham olması dileğimle…

İlginizi çekebilir: Karanlıktan çıkmak mı istiyorsun: Mum da, çakmak da senin elinde