Annenizle ilişkinizi tedavi ederek kendinizle olan ilişkinizi düzeltebilirsiniz

Gençliğinizde annenizle kurduğunuz ilişki, ilerleyen yıllarda başkalarıyla ve hatta kendinizle kurduğunuz ilişkiyi derinden etkiler. Huylarınız, kendinize verdiğiniz değer, öfkelendiğiniz şeyler, espri anlayışınız ve hayata karşı bakış açınız annenizle (veya sizinle en çok ilgilenen kadınla) kurduğunuz ilişki sayesinde şekillenir.

Kimileri sevgi dolu, destekleyici ve her zaman yanında olan, üzerinde duygusal stres yaratmayan bir anneye sahip olduğu için çok şanslı. Ancak siz bu kadar şanslı olduğunuzu düşünmüyorsanız, o zaman bu yazıyı okumaya devam etmek iyi bir fikir olabilir.

Annenizle sorunlu bir ilişkiniz varsa, maalesef bu ilişkiyi düzeltmek için hiçbir zaman geç değil demek pek kolay olmuyor. Bunun sebebi, anneyle ilişkiyi düzeltme meselesinin başlı başına çok karmaşık olmasından kaynaklanıyor. Bazıları ise maalesef annelerini kaybettikleri için o kadar şanslı olamıyor. Bazı durumlarda ise anneyle ilişkiyi düzeltmek o kadar acı verici olabiliyor ki onun yokluğunda kendinizi daha tamamlanmış hissedebiliyorsunuz.

Anneler de hata yapabilir

İnsan çocukken, anne ve babasını hayattaki birer figürden çok daha fazlası olarak görür. Onlar kahraman veya düşman, patron veya koruyucu gibidir. Kısacası her koşulda onları normal, sıradan insanlar olarak algılamayız. Aslında büyümek demenin bir kısmı da insanın anne babasının normal, sıradan insanlar olduğunu algılamasıdır. Onlar da herkes kadar kusurları olan, arada sinirlendiklerinde bağırıp çağıran insanlar. Bazen insanlar anne babalarının yaptıkları hataları düzeltmeye çalışır ve bunu yaparken başka bir hataya düşer. Örneğin anne babasından yeterince sevgi ve ilgi görmeyen bir kişi, çocuğuna aşırı ilgi gösterebilir.

Aslında bunu anlamak için sosyal psikolojideki “temel yükleme hatası” kavramını anlamak gerekiyor. Temel yükleme hatası, bir kişinin kusurlarını, onun kişiliğinin göstergesi olarak kabul edip, kendi kusurlarını duruma bağlı gelişen şeyler olarak görme eğilimi şeklinde tanımlanabilir. Yani bir başka deyişle şöyle açıklanabilir; ben trafiği tıkadığımda önemli bir toplantıya geç kalmışımdır ama sen trafiği tıkıyorsan bencil birinin tekisin demektir.

Şimdi bu kavramı göz önünde bulundurarak, doğduğunuz günden beri annenizle geçirdiğiniz ilişkinizi değerlendirin ve bu ilişkide temel yükleme kavramı hatasının bir payı olup olmadığını düşünün. Anneniz sizin duygularınıza önem vermediyse, bu anneniz korkunç bir insan olduğu için mi? Yoksa anneniz kendi stresli hayatının içinde sıkışıp kaldığı veya sizi nasıl rahatlatacağını bilmediği için mi? Bu durum annenizin sizin duygularınızı önemsememiş olmasını haklı çıkarıyor mu? Tabii ki hayır. Ancak bu durum annenizle ilişkinizi daha anlaşılabilir ve affetmesi kolay hale getirebilir.

Anne/baba olmak annenizle ilgili düşüncelerinizi değiştirebilir

Çocuk sahibi olmak, aslında insanın kendi çocukluğunu perde arkasından dikizlemesi gibi bir şeydir. Örneğin çocukken birçoğumuz akşam erkenden yatağa gönderildiğimiz için anne-babalarımıza kızıyor, en eğlenceli şeylerin o saatten son olduğunu düşünüyorduk. Ancak anne-baba olduğunuzda, bir çocuğun erken saatte yatağa gitmesiyle birlik sizin için özgürlük vaktinin geldiğini anlıyorsunuz. Artık gün boyunca yapamadıklarınızı yapmak veya biraz olsun dinlenmek için vaktiniz var.

Anneniz sizinle birlikte değilse de onunla ilişkinizi iyileştirebilirsiniz

Eğer kendi ebeveynlik tecrübenizi annenizle veya babanızla paylaşma şansınız veya size neden o şekilde davrandığını sorma şansınız yoksa bile annenizle ilişkinizi iyileştirebilirsiniz. Bir “otorite figürü” bulabilir veya anne-çocuk ilişkisi hakkında yararlanabileceğiniz bir büyüğünüze danışabilirsiniz. Terapist, kişisel koç veya yaşça büyük bir akraba bu konuda size destek olabilir. Böylelikle annenizden görebileceğiniz koşulsuz kabullenme duygusunu bu kişiyle giderebilirsiniz.

Şunu unutmayın; annenizle olan ilişkinizi tedavi ettiğiniz, düzelttiğiniz zaman sadece bu kişiyle ilişkinizdeki pürüzleri gidermiş olmuyorsunuz. Aynı zamanda sevdiğiniz kişiyle, arkadaşlarınızla, çocuğunuzla ve kendinizle olan ilişkinizi düzeltmiş oluyorsunuz.

İlginizi çekebilir: Tüm annelere, annelik eden herkese bir mektup

Kaynaklar: Psychology Today, PsychCentral