Hatıralarımızı DNA aracılığıyla gelecek nesillere aktarmanın yolu

Atlanta Emory Üniversitesi Tıp Bölümü, DNA’mızdaki kimyasal değişiklikler sayesinde, bazı bilgileri biyolojik olarak kalıtsal hale getirmemizin mümkün olduğunu gösterdi. Fareler üzerinde yapılan deneyde, travmatik ya da stresli öğrenilmiş durumların sonraki nesillere aktarıldığı gözlemlendi.

Emory Üniversitesi psikiyatri bölümünden Dr Brian Dias: “Sonuçlarımız bize bir ebeveynin daha çocuğu olmadan önceki deneyimlerinin nasıl sonraki nesillerin sinir sistemindeki fonksiyon ve yapıları etkilediğini gösteriyor. Bu olgu sayesinde fobi, anskiyete ya da post travmatik stres bozukluğu gibi nöropsikiyatrik hastalıkların potansiyel taşınma riski ve etiyolojisine olumlu katkıda bulunulabilir.

Bu deney, bizlere bazı bilgilerin genomlar sayesinde transfer edildiğini gösteriyor ve sonraki jenerasyonlara da geçişe izin veriyor. Araştırmacılar şimdi bu bilgilerin DNA’da ilk olarak nasıl depolandığını anlamak için araştırmalara devam ediyor. Ayrıca insan genlerinde de benzer etkilerin olup olmadığını keşfetmek istiyorlar.

Londra’da pediatrik genetikçi Profesör Marcus Pembrey, bu çalışma hakkında görüşü ise hafızanın biyolojik aktarımına dair ikna edici kanıt sağladığı yönünde. Pembrey şöyle diyor: “Fobi, anksiyete, post travma stres bozukluğu ile ilişkili konstitüsyonel korkuları hedef alıyor; buna ilaveten atalardan gelen hafızanın sonraki nesillere transferinden bahsediyor. Halk sağlığı araştırmacılarının ara kuşakları ciddiye aldığı bir dönemdeyiz. Sanırım nöropsikiyatrik hastalıkların, obezitenin, şeker hastalığının ve metabolik rahatsızlıkların bu kadar artmasını çok aşamalı bir yaklaşım olmaksızın anlayamayacağız.

Cambridge Babraham Enstitüsü epigenetik bölüm başkanı Profesör Wolf Reik; bu tarz sonuçların insanlara uygulanabilmesi için daha fazla çalışma yapılması gerektiğini söyledi ve şöyle devam etti: “Bu tarz sonuçlar cesaret verici, kuşaklar arası kalıtım aktarımının olabileceğini savunuyorlar ve epigenetik de bu çalışmalara aracı oluyor; ama insanlar için de bu sonuçlara ulaşmadan önce hayvan modelleriyle yapılan çalışmaların daha dikkatli ve mekanik versiyonu gerekir.”